Ο Αντώνης Κασιμιώτης ταξιδεύει με την φωτογραφική ομάδα του Metapolis στις φωτογραφικές συναντήσεις της Arles! Les Rencontres de la photographie d’Arles 2018
Πας Γαλλία;;; Πάω Γαλλία!!! Πάω Arles… Αλλά πριν πάω θα περάσω και από Βαρκελώνη.
Κάποτε ρώτησαν έναν διάσημο φωτογράφο τι θα συμβούλευε έναν νέο φωτογράφο να αγοράσει και αυτός απάντησε: Ένα ζευγάρι καλά παπούτσια! Αυτό κάναμε και εμείς: Φορτώσαμε στις βαλίτσες μας από ένα ζευγάρι καλά παπούτσια, τις μηχανές μας, άδειες κάρτες, γεμάτες μπαταρίες και αμέτρητα φιλμάκια! Επιβιβαστήκαμε στο αεροπλάνο με πρώτο σταθμό τη Βαρκελώνη.
Τριήμερη διαμονή. Τι να πρωτοδείς και τι να πρωτοθαυμάσεις! Πόλη ζωντανή, ανοιχτή , γεμάτη χρώματα και μυρωδιές. Θαυμάζεις γύρω σου τα κτήρια. Οργανικές μορφές, παραβολικές αψίδες, επιρροές του μοντερνισμού. Ελικοειδείς γραμμές, μοτίβα με άνθη, βιτρό, ψηφιδωτά.
Διασχίζουμε την Las Ramblas. Κόσμος παντού! Τουρίστες στα καφέ και στα μπαρ, κόσμος που ψωνίζει στα αμέτρητα μαγαζιά, ηλικιωμένοι που νωχελικά απολαμβάνουν τον ήλιο στα παγκάκια…
Στρίβουμε αριστερά και μπαίνουμε στη La Boqueria, την κεντρική αγορά. Οι πάγκοι με τα μπαχαρικά, τα αλλαντικά και τα οστρακοειδή ξυπνούν τις αισθήσεις. Στάση για παγωμένη μπύρα και γευστικούς μεζέδες. Συνέχεια στην απέναντι πλευρά, El Raval, μια συνοικία όνειρο! Στενά σοκάκια και ψηλά κτήρια δημιουργούν έναν λαβύρινθο.
Τα κρεμασμένα, πολύχρωμα σημαιάκια και οι αμέτρητες απλωμένες μπουγάδες λειτουργούν ως μίτος που θα σε οδηγήσει στην έξοδο.
Αλλά εσύ θες να χαθείς! Να γίνεις ένα με τον κόσμο, τους μετανάστες, τους ντόπιους. Να καταγράψεις με τη μηχανή σου το καθετί…
Οι ώρες περνούν και εμείς συνεχίζουμε. Διασχίζουμε το Barri Gottic (τη γοτθική συνοικία) και καταλήγουμε στην παλιά μεγαλοαστική συνοικία La Ribera. Επίσκεψη στο Fundacion MAPFE, για να δούμε τις εκπληκτικές φωτογραφίες του Shomai Tomatsu. Από το Ναγκασάκιi και το Αφγανιστάν μέχρι τα υπέροχα πορτρέτα στην Ιαπωνία.
Ο χρόνος δεν έχει νόημα…Πήγαμε και στη Sagrada Familia, το αριστούργημα του Gaudi. Δ έ ο ς! Πήγαμε και στο μουσείο Miro. Θαυμασμός, γιατί κατάφερες να κατανοήσεις την τέχνη του. Περπατήσαμε βράδυ στην Garcia, τόπος συνάντησης μια νεολαίας εναλλακτικής και μποέμ. Φάγαμε αμέτρητα Tappas και εξαιρετικό Jamon και γευτήκαμε εξαιρετική Sagria.
Τρεις ημέρες δεν είναι αρκετές. Δώσαμε κρυφή υπόσχεση , πως θα ξανάρθουμε και αναχωρήσαμε με το τρένο για τον επόμενο σταθμό μας:
Le Rencontres De la Photographie στην Arles.
Ό, τι είναι για τον κινηματογράφο το φεστιβάλ των Καννών είναι για τη φωτογραφία το φεστιβάλ της Arles.
Μια μικρή πετρόχτιστη πόλη, σημαντική στην αρχαιότητα, η οποία ιδρύθηκε από τους αρχαίους Έλληνες και ονομάστηκε Θηλίνη. Οι επιρροές από τους κατακτητές Κέλτες, Ρωμαίους, Φράγκους, Σαρακηνούς είναι διάχυτες στην αρχιτεκτονική των κτηρίων.
Αλλά αυτό που σε μαγεύει είναι το ίδιο το φεστιβάλ της Arles! Εάν αγαπάς τη φωτογραφία, πρέπει έστω μία φορά στη ζωή σου να το επισκεφτείς. Και για άλλη μια φορά το Metapolis ήταν εκεί!
Ξεδιπλώσαμε τους χάρτες μας και ξεχυθήκαμε στην πόλη, να δούμε όσα περισσότερα μπορούσαμε μέσα σε τέσσερις ημέρες. Πέσαμε στα βαθιά με Gilbert & George. Σταθήκαμε μπροστά στα επιβλητικά έργα τους και προσπαθήσαμε να ακολουθήσουμε το κοινό τους όραμα για μια σκληρή και ιδιότυπη Αντι-τέχνη, ωστόσο ποιητική και γεμάτη συναισθήματα. Χαθήκαμε μέσα στις ασπρόμαυρες εικόνες του Robert Frank και νιώσαμε μικροί απέναντι στο μεγαλείο της τέχνης του.
Μπήκαμε στο μυσταγωγικό, θαυμάσιο κόσμο του Raymond Depardon και ακολουθήσαμε το ιδιαίτερο, θρησκευτικό ταξίδι του Jonas Bendkise.
Νιώσαμε έντονη συγκίνηση με τα έργα των Patrick Willocq και Omar Imam και την ιδιαίτερη ματιά τους για ένα σημαντικό θέμα, όπως το προσφυγικό.
Ακολουθήσαμε την εμμονή του Rene Burri με τις πυραμίδες και περιπλανηθήκαμε στον κόσμο της μόδας με την Ann Ray.
Νιώσαμε και εμείς επιβάτες στο τρένο των Paul Fusco, Rein Jelle Terpstra & Phillipe Parreno στο τελευταίο ταξίδι του R.F.K.
Ανακαλύψαμε τις εξαιρετικές φωτογραφίες δρόμου της Jane Evelyn Atwood αλλά και τα ιδιαίτερα πορτρέτα του William Wegman.
Ο κατάλογος ατελείωτος και δεν υπάρχει λόγος να τον καταγράψουμε. Νιώθεις πως θα αδικήσεις κάποιον. Η πόλη γεμάτη φωτογραφίες παντού…
Στους τοίχους, σε καφέ, σε γκαλερί, σε σπίτια, σε κελάρια ακόμα και σε κρεοπωλεία!
Μια πόλη που ζει και αναπνέει στους ρυθμούς του φεστιβάλ και μας παρέσυρε και εμάς σ’ ένα ατελείωτο πάρτυ στους δρόμους της.
Περάσαμε υπέροχα, είδαμε εξαιρετικά πράγματα, διασκεδάσαμε, μα πάνω από όλα αφήσαμε τη φωτογραφία να μας φέρει πιο κοντά.
Φύγαμε με μια ανεπαίσθητη θλίψη.
Αλλά ένα παλιό ρητό λέει: «Εάν δε φύγεις, δε θα ξαναέρθεις».
Το φεστιβάλ της Arles θα είναι και του χρόνου εκεί, να μας ταξιδέψει στον μαγικό κόσμο της φωτογραφίας!
Θα ξαναπάς Γαλλία;;; Θα ξαναπάω Γαλλία!!!
